A mineur gitaarakkoord: zo speel je 'm stap voor stap
Het A mineur akkoord is voor veel gitaristen het eerste mineurakkoord dat ze leren spelen. En dat is eigenlijk heel logisch - het is namelijk een van de makkelijkste akkoorden om in de vingers te krijgen. Toch zie ik in mijn lessen regelmatig beginnende gitaristen die er even mee worstelen. Vandaag leg ik je precies uit hoe je het Am-akkoord perfect speelt.
Waarom klinkt A mineur zo anders dan A majeur
Het eerste wat opvalt als je van A majeur naar A mineur gaat, is die typisch melancholische klank. Waar A majeur vrolijk en opgewekt klinkt, heeft Am iets droevigs of mysterieus. Dit komt door één klein verschil: in plaats van de C# (de grote terts) speel je nu een gewone C (de kleine terts). Die halve toon lager maakt al het verschil in de wereld. Ik gebruik dit verschil vaak om beginnende studenten het effect van majeur en mineur te laten horen. Het is echt spectaculair hoe zo'n kleine verandering de hele sfeer van een akkoord kan omdraaien.
De vingerzetting voor A mineur stap voor stap
Nu gaan we aan de slag met de echte vingerzetting. Pak je gitaar erbij en volg deze stappen: Plaats je eerste vinger (wijsvinger) op de eerste fret van de B-snaar (dat is de één na dunste snaar). Druk stevig maar niet verkrampt. Zet je tweede vinger op de tweede fret van de D-snaar (3e snaar van boven). Dit is vlak naast je derde vinger, dus het kan even wennen zijn. Je derde vinger komt op de tweede fret van de G-snaar (4e snaar van boven). Deze staat dus naast je tweede vinger. De A-snaar (2e snaar) en de hoge E-snaar (dunste snaar) laat je open klinken. Daar hoef je dus niks mee te doen. De dikste snaar sla je niet aan.
Veelgemaakte fouten en hoe je ze vermijdt
In al die jaren dat ik gitaarles geef aan beginners zie ik steeds dezelfde problemen terugkomen bij het Am-akkoord. Dempende vingers is nummer één. Omdat je tweede en derde vinger zo dicht bij elkaar staan, raken beginnende gitaristen vaak andere snaren aan. Zorg dat je vingertoppen recht omlaag drukken en niet schuin tegen andere snaren aan liggen. Te veel spanning in de hand komt ook vaak voor. Het Am-akkoord vraagt geen kracht, maar precisie. Ontspan je pols en laat je duim rustig achter de hals liggen. De lage E-snaar meespelen is ook een veelgemaakte fout. Bij Am speel je vanaf de A-snaar. Die dikke E-snaar laat je gewoon weg.
Welke snaren moet je aanslaan
Bij het A mineur akkoord sla je de dunste 5 snaren aan. Dus van de A-snaar tot en met de hoge E-snaar. De lage E-snaar (1e snaar) laat je weg omdat die niet bij het akkoord hoort. Sommige gitaristen slaan wel alle zes snaren aan en dempen de lage E-snaar met hun duim. Dat kan ook, maar als beginner is het makkelijker om gewoon vijf snaren te gebruiken.
Oefentips om het akkoord snel in de vingers te krijgen
Het mooie aan het Am-akkoord is dat je er vrij snel vooruitgang mee boekt. Hier zijn mijn beste oefentips: Begin langzaam en zet elke vinger bewust neer. Tel rustig tot vier voordat je aanslaat. Kwaliteit gaat voor snelheid. Oefen de overgang van A majeur naar A mineur en terug. Dit helpt je om het verschil te horen en te voelen. Voor A majeur hoef je alleen je tweede vinger te verplaatsen. Speel het akkoord een paar keer per dag, ook al is het maar twee minuten. Regelmatigheid werkt beter dan één lange oefensessie per week.
Liedjes waar je A mineur in tegenkomt
Het Am-akkoord komt in heel veel bekende nummers voor. Een paar klassiekers waar je mee kunt oefenen: "Stairway to Heaven" van Led Zeppelin, "Nothing Else Matters" van Metallica en "Mad World" van Gary Jules. In mijn gratis gitaarcursus kun je de eerste stappen op gitaar zetten en later stapsgewijs toewerken naar het kunnen spelen van liedjes met de A mineur.
Variaties op het A mineur akkoord
Als je de basisvorm van Am-akkoord goed beheerst, kun je experimenteren met variaties. Am/C heeft de C als laagste toon in plaats van de A. Dit geeft een wat vollere, rijkere klank. Bij de Am7 laat je je ringvinger los, die klinkt wat spannender. Ook kun je de A mineur in barré spelen. Deze variaties zie je vooral in wat gevorderdere muziektheorie, maar het is leuk om ze te proberen als je het gewone Am-akkoord goed beheerst.
Combinaties met andere akkoorden
A mineur werkt fantastisch samen met andere populaire akkoorden. De combinatie Am - F - C - G is een echte klassieker die je in talloze nummers tegenkomt (4-chord-songs). Ook Am - Dm - G - C is een prachtige reeks die heel natuurlijk klinkt. Als je deze overgangen vloeiend kunt spelen, heb je al een stevige basis voor heel veel liedjes. Het Am-akkoord is echt een must-know voor elke gitarist. Met een beetje geduld en regelmatige oefening heb je hem binnen een paar weken helemaal onder controle. En dan kun je genieten van die prachtige melancholische klank die zo kenmerkend is voor mineurakkoorden.
Veelgestelde vragen
Het A mineur akkoord bestaat uit drie noten: A, C en E. A is de grondtoon, C is de kleine terts die zorgt voor de melancholische klank, en E is de kwint die het akkoord compleet maakt.
Ja, je kunt het A mineur akkoord ook als barré akkoord spelen door het E mineur patroon naar de vijfde positie te verplaatsen. Dit klinkt voller maar vergt meer kracht en oefening dan het open akkoord.
Er zijn verschillende variaties zoals Am7 (met open G-snaar), Am/C (derde vinger op derde fret A-snaar) en Am/E (lage E-snaar meespelen). Deze variaties voegen meer kleur en dynamiek toe aan je spel.
De lage E-snaar hoort niet bij het open Am-akkoord omdat hij het akkoord minder gedefinieerd laat klinken. Je wilt de A-snaar als laagste grondtoon horen, niet de E. Het mee aanslaan kan het akkoord rommelig maken.
Het Am-akkoord komt voor in liedjes zoals "Stairway to Heaven" van Led Zeppelin, "Nothing Else Matters" van Metallica en "Mad World" van Gary Jules. Ook wordt het veel gebruikt in de populaire akkoordenreeks van 4-chord-songs: Am - F - C - G.